به نقل از «جماران»

فاضل میبدی: دردها و مشکلات فروخفته ای هست که دولتمردان ما باید به آنها توجه و مشکلات را حل کنند/ باید ادبیات مسئولین نسبت به این اعتراضات عوض شود/ فقدان آزادی و عدالت این جوان را به خشم آورده است/ 90 درصد از برنامه های صدا و سیما مطلوب نیست

تاریخ انتشار: ۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۰۹۸۶۶

پایگاه خبری جماران: عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه اعتراضات اخیر را باید دقیقا ریشه یابی کنیم، گفت: اگر خواسته باشیم فرافکنی کنیم و بگوییم برای آن طرف مرزها است و کشورهای خارجی دارند این کارها را می کنند، تحریک کننده هستند، عوامل نفوذ دارند و چند نفر از آنها را دستگیر کرده ایم هم ضعف نظام را نشان می دهد و هم توهین به ملت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مشروح گفت و گوی خبرنگار جماران با حجت الاسلام و المسلمین محمدتقی فاضل میبدی را در ادامه می خوانید:

نقش نخبگان در بیان منطقی مطالبات مردم و خطرات خلأ وجود آنان چیست؟

در قرآن واژه ای به عنوان «أُولُوا بَقِیَّة» هست و آیه 116 سوره هود می فرماید «أُولُو بَقِیَّةٍ یَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِی الْأَرْضِ إِلَّا قَلِیلًا مِمَّنْ أَنْجَیْنَا مِنْهُمْ ۗ وَاتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِیهِ وَکَانُوا مُجْرِمِینَ». خداوند اینجا نخبگان جامعه را ملامت می کند که در برابر فساد ساکت نشسته اند. معلوم می شود مسأله فساد در جامعه خیلی عمیق و ریشه دار است که «أُولُوا بَقِیَّة» می فهمند چه طور باید با آن برخورد کرد و کار هر کسی هم نیست. اگر این نخبگان جامعه در برابر فسادهای ساختاری جامعه ساکت باشند، عده ای ظالم تبعیت می کنند از خوشگذرانی هایی که در جامعه رواج پیدا کرده است.

همان طوری که سکوت نخبگان در برابر فساد موجب ظلم می شود، از مفهوم  این آیه معلوم می شود اگر نخبگان جامعه به تعبیر قرآن «أُولُوا بَقِیَّة» در جامعه صحبت کنند، جلوی فساد را بگیرند، تذکر بدهند و با رویدادها ریشه ای برخورد کنند، مؤثر است. اما در جامعه ای که نخبگان آن ساکت باشند و یا در رأس کار نباشند، و به جای آن سفلگان بر کرسی های مسئولیت و مدیریت بنشینند، طبیعی است که آن جامعه خدا پسند و پیامبر(ص) پسند نخواهد بود.

حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند یکی از علائم جامعه جاهلیت این بود که «عالمها ملجم و جاهلها مکرم»؛ یعنی در روزگار پیش از پیامبر(ص) عالمان بر زبانشان لگام زده و جاهلان صدرنشین شده بودند. اسلام قصه را عوض می کند. یعنی عالمان باید صدرنشین باشند و کسانی که غیرعالم هستند دنبال کارهای دیگری بروند که در شأن آنها است.

بنابر این، من معتقدم رخدادهایی که در جامعه پیش می آید، مثل همین اعتراضاتی که اخیرا در جامعه خودمان می بینیم، را باید دقیقا ریشه یابی کنیم. اگر خواسته باشیم فرافکنی کنیم و بگوییم همه اش به تحریک آن طرف مرزها است و کشورهای خارجی دارند این کارها را می کنند، تحریک کننده هستند، عوامل نفوذ دارند و چند نفر از آنها را دستگیر کرده ایم، نقطه ضعف را نشان می دهد. یعنی نظامی که بعد از 43 سال نتوانسته جلوی عوامل نفوذ را بگیرد و اینقدر قدرت دارند که مردم را به خیابان بکشانند، وای به حال ما. 

به هر حال مردم هم به ویژه در مسأله اقتصادی مشکل اساسی دارند؛ هر دولت و مجلسی هم که می آید وعده می دهد و این وعده ها محقق نمی شود. به این دلیل من معتقدم دردها و مشکلات فروخفته ای هست که دولتمردان ما باید به آنها توجه و مشکلات را حل کنند.

اگر از حل مشکل عاجز هستند، کارشناسان، دانشگاهیان و زبدگان را استفاده کنند. چرا باید منظومه اقتصادی کشور به گونه ای ضعیف باشد که نتواند از آدم های دانشمند بلندفکر استفاده کند؟! اینکه ما فقط خواسته باشیم باندی، حزبی با گروهی مهره ها را بچینیم نه کارشناسانه، جامعه همین طور می شود.

امام صادق(ع) می فرمایند اگر کاری ضایع شد برای من فرقی نمی کند که آدم خائن یا کارنابلد بر سر کار باشد. ممکن است کسی که در رأس کار قرار دارد خائن نباشد ولی نابلد باشد. تأثیرات منفی آدم نابلد بر جامعه کمتر از آدم خائن نیست. ما به جای اینکه عوامل نفوذ را در حرکت های اعتراضی شناسایی کنیم، عوامل جهل و نادانی را در دستگاه های اجرایی هم شناسایی کنیم. ببینیم کجای دستگاه های اجرایی کشور آدم های نابلد و کجا آدم های بلد و کاردان هستند؛ این خیلی مهم است. یعنی اگر بدنه اجرایی کشور ضعیف شد، ضعفش بسیار خطرناک است.

ما در اسلام خوانده ایم و در جامعه هم داریم می بینیم، یکی از عوامل مهمی که باعث بروز این حرکت های خطرناک اجتماعی می شود، «فقر» و «نابرابری اقتصادی» است. من جای دیگر هم گفته ام که ما بالغ بر 40 سال است انقلاب کرده ایم و هنوز نتوانسته ایم تورم را یک رقمی کنیم. این ملت چه قدر می خواهد فشار گرانی ها را تحمل کند؟! چه قدر می خواهد گرفتار تورم های لجام گسیخته باشد؟! باید اینها را حل کنند.

والله در این کشور افراد کارشناس، کاردان، باسواد، متخصص و دانشگاهی هستند که می توانند مشکلات را حل کنند اما سراغ آنها نمی رویم و رها کرده ایم. حتی در خارج از کشور، بسیار افراد کاردانی هستند که دلشان برای ایران و نظام سوخته ولی کسی دعوتشان نمی کند و یا اصلا می ترسند که بیایند.

بنابر این، من معتقدم باید فضای امنیتی کشور به گونه ای شود که افراد کاردان در رأس کارها قرار بگیرند و جرأت داشته باشند حضور پیدا کنند. اگر این طور نشد، افراد زبده و نخبگان جامعه یک گوشه می نشینند و نهی از فساد هم صورت نمی گیرد. آن وقت جامعه به تعبیر قرآن «ظلم زده» می شود.

 

نظر شما در مورد ادبات سخن گفتن با مردم و معترضین چیست؟

ما یک «زبان تهدید» و یک «سر تدبیر» داریم. اگر به جای زبان تهدید، سر تدبیر به کار بیفتد مشکلات حل می شود.

تهدید هیچ مشکلی را حل نمی کند. امام علی(ع) فرموده اند که سوء تدبیر باعث تدمیر می شود؛ «تدمیر» یعنی جامعه را نابسامان می کند و از بین می برد. همچنین فرموده اند که «سُوءُ التَّدبیرِ مِفتاحُ الفَقرِ».

یعنی اگر در جامعه تدبیر به کار نیفتد و تهدید به کار بیفتد، در آن جامعه فقر رواج پیدا می کند. لذا مسئولین نباید تهدید کنند. ولو اینکه چند نفر به خیابان بیایند، ما شاهد هستیم که ممکن است شعارهای هنجارشکنانه بدهند و کارهای بدی هم بکنند ولی به خاطر چهار نفر، پنج نفر، 10 نفری که اخلال ایجاد می کنند یا شیشه ای را می شکنند، نباید نسبت به بقیه معترضین با زبان تهدید سخن بگوییم.

در هر صورت، من معتقدم که باید رویکردها و ادبیات مسئولین نسبت به این اعتراضات عوض شود، باید با مدارا و زبان خوش سخن گفت، درد مردم را شناخت و به رسمیت شناخت. دستگیری و پر کردن زندان ها مشکلی را حل نمی کند.

 

برداشت من از سخنان شما این بود که خیلی از اتفاقات اخیر بیشتر ریشه اقتصادی دارد، تا فرهنگی و غیره. درست فهمیده ام؟

ما روی دو چیز خیلی شعار داده ایم که یکی «آزادی» و دیگری «عدالت» است. نسل جوان امروز سرگردان است؛ نه عدالتی می بیند که بخواهد زندگی اش را تنظیم کند و نه آزادی می بیند که بخواهد حرفش را بزند. یعنی فقدان آزادی و عدالت این جوان را به خشم آورده است؛ خشم جوانی که از دانشگاه فارغ التحصیل شده، در جامعه بیکار است، احساس بی هویتی می کند، سرگردان است، می خواهد ازدواج کند یا ماشین بخرد پول ندارد و می خواهد خانه بخرد که اصلا محال است.

با کشوری که این همه ثروت، منابع و مغز متفکر دارد چرا یک جوان باید نتواند ماشین و خانه بخرد؟! در هر جای اروپا اگر یک جوانی که شهروند آنجا است بخواهد زمین یا خانه بخرد به راحتی این کار را می کند؛ از طریق تسهیلات بانکی صاحب خانه و ماشین می شود. چرا امروز باید جوانان ما فوج فوج از کشور خارج شوند؟! این درد بزرگی است. جوانی که در جامعه با تورم 40 درصد و بیکاری روبرو هست طبیعتا آرام نمی نشیند؛ یا از کشور خارج می شود یا به خیابان می آید و اعتراض می کند. ما باید اینها را با چشم خودمان ببینیم.

 

شاید ملاحظه کرده اید که این شب ها برنامه ای به نام «شیوه» از شبکه چهار تلویزیون پخش می شود. نظر شما چیست درباره میزگردهایی که صدا و سیما به این شکل برگزار می کند؟ آیا کافی است یا باید کار دیگری کنارش انجام بگیرد؟

لازم هست ولی کافی نیست. به نظر من 90 درصد از برنامه های صدا و سیما مطلوب نیست. به ویژه در دو ماه محرم و صفر اینقدر برنامه های تحریف کننده دین و مذهب داشت و تبلیغ های عجیب و غریبی که از مداحی ها و نوحه خوانی ها، بعضی ها در زمان خاص خودش لازم است ولی دو ماه پی در پی این کارها را کردن درست نیست.

البته هرچه بیشتر مغزهای متفکر سیاسی و اقتصادی در صدا و سیما حرف بزنند به نفع کشور است. جنبه خوبش این است که دو نفر آدم دیدگاه هایشان را مطرح می کنند و ظاهرا هم استقبال شده است. ولی اینها کافی نیست. یعنی هم باید فکر مخالف را به رسمیت بشناسیم و هم آنها را بر سر سفره اداره مملکت دعوت کنیم. اینکه نیم ساعت در تلویزیون حرف بزند و بعد به سراغ کارش برود کافی نیست، باید حرف هایش را به رسمیت شناخت و توجه کرد و به آن حرف عمل کرد؛ اگر این بشود خیلی خوب است ولی صرف اینکه نیم ساعت در تلویزیون حرف بزند را من معتقدم خوب است ولی کافی نیست.

منبع: جماران

کلیدواژه: افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا اعتراضات اعتراضات مردم محمدتقی فاضل ميبدی مهسا امینی افغانستان سهام عدالت لیگ برتر لیگ قهرمانان مقدماتی جام جهانی واردات خودرو ویروس کرونا نخبگان جامعه عوامل نفوذ حل کنند صدا و سیما من معتقدم کافی نیست

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۰۹۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برنامه سلامت خانواده؛ موازی کاری یا ایده‌ای نو!

هفته سلامت مناسبتی است که سالانه در اردیبهشت، برای ترویج مفاهیم کلیدی سلامت و گفتمان‌سازی در جامعه و سیاستگذاران و ذی‌نقشان با تاکید بر اولویت‌های ملی سلامت برگزار می‌شود.

شاید مهم‌ترین مأموریت وزارت بهداشت برای دستیابی به اهداف سلامت، ارتقای سلامت خانواده باشد. زیرا، خانواده سالم می‌تواند جامعه‌ای سالم را تشکیل دهد و جامعه سالم هم مقدمه‌ای برای رشد و توسعه کشور در تمامی ابعاد مختلف آن به شمار می‌رود. بنابراین، وقتی وزارت بهداشت بتواند این حق همگانی، یعنی "سلامت" را برای خانواده‌ها فراهم و مهیا کند؛ بار سنگینی از مسؤولیت و مأموریت خود را به سرانجام رسانده است.

از همین رو، نخستین روز از هفته سلامت، با شعار "سلامت خانواده، حق و مسئولیت همگانی"؛ آغاز می‌شود.

علیرضا اولیایی منش معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفت: از نظر مردمی سازی سلامت و اقدامات بهداشت در این راستا، نقش مردم در نیازسنجی‌ها و تصمیم گیری‌ها از محیطی‌ترین نقاط تا نظارت بر اجرای خدمات سلامت محور و همچنین مشارکت مالی، علمی و پژوهشی در سال‌های اخیر در ارتقای سلامت و کاهش بار بیماری‌ها و هزینه‌های آنها بسیار اثربخش بوده و می‌توان نظام بهداشت کشور را از موفق ترین نمونه‌های جهانی عنوان کرد.

وی افزود: مشارکت مردمی و نقش جمعیت میلیونی سفیران و داوطلبان سلامت برای اجرایی شدن حماسه واکسیناسیون همگانی و سریع کرونا در بحبوحه همه گیری کووید ۱۹ از جمله نمونه‌های نقش برنامه‌های آموزش بهداشت و مشارکت مردمی مؤثر می‌تواند یاد شود.

اولیایی منش ادامه داد: تأکیدات رهبری بر توجه به سرمایه مردمی به عنوان دریای بی پایان توانمندی و ایثار و توجه به بهداشت و پیشگیری که در شعار امسال هفته سلامت منعکس شده است، وظیفه خطیر همه را در سال جاری بیان می‌کند.

از جمله اهداف شعار هفته سلامت امسال می‌توان ۳ موضوع را مورد توجه قرار داد.

۱- حمایت طلبی و پر رنگ کردن ضرورت دسترس به خدمات با کیفیت و مقرون به صرفه مورد نیاز برای هر فرد در هر نقطه از کشور که قرار داشته باشد.

۲- توجه به برابری در سلامت و حرکت به سمت رفع ناعدالتی‌های احتمالی در دریافت خدمات و پیامدهای سلامت به ویژه در گروه‌های آسیب‌پذیر یا حاشیه‌نشین با تکیه بر نقش بنیادین مردم در خلق، تأمین و حفظ سلامت همگانی

۳- تقویت بهداشت و تاب آورتر سازی نظام سلامت برای آمادگی روبرو شدن با تهدیدات احتمالی سلامت با ابعاد و مشخصات ناشناخته

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید کرد: ایران جزو کشورهای خانواده دوست به حساب می‌آید، اگر بخواهیم جامعه را اصلاح کنیم، باید این اصلاح را از خانواده‌ها آغاز کنیم. خانواده، محور اصلی جامعه است و ما سلامت خانواده را در کانون توجه قرار داده‌ایم.

وی افزود: هر خانواده ایرانی باید یک مراقب سلامت داشته باشد، در برنامه سلامت خانواده رویکرد جامعه نگری مورد نظر قرار دارد.

اولیایی منش گفت: مطالعات مختلف نشان داده برنامه سلامت خانواده حتی در مناطقی که عدالت در سلامت ضعیف است، همبستگی بیشتری با پیامدهای سلامتی دارد. سازمان جهانی بهداشت این موضوع را تأیید کرده که برنامه سلامت خانواده مبنایی برای بهبود کیفیت و برابری در سیستم مراقبت‌های بهداشتی است و به همین دلیل در دهه‌های اخیر، این برنامه به یکی از مهم‌ترین اصلاحات توسعه نظام سلامت تبدیل شده است.

وی ادامه داد: یکی از دستاوردهای مهم برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع، کاهش هزینه‌های مستقیم بیماران برای دریافت خدمات سلامت بوده است. افزایش دسترسی به خدمات اولیه سلامت در سطح جامعه، ارجاع منسجم و کاهش مراجعات غیرضروری، افزایش پوشش بیمه‌ای و تمرکز بر پیشگیری و کنترل بیماری‌ها با تأکید بر ارائه خدمات پیشگیرانه و غربالگری بیماری‌ها در مراحل اولیه، از پیشرفت و عوارض بیماری‌ها جلوگیری کرده است. این امر نیز به طور غیرمستقیم موجب کاهش هزینه‌های درمان برای بیماران شده است.

این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع؛ با انتقاداتی مواجه شده و محل بحث و نظر دست اندرکاران نظام سلامت گردیده است. به طوری که علیرضا مرندی رئیس فرهنگستان علوم پزشکی و یکی از بنیانگذاران شبکه بهداشتی درمانی کشور، منتقد برنامه سلامت خانواده بوده و آن را موازکاری با برنامه شبکه بهداشتی درمانی کشور تلقی می‌کند.

از همین رو، در نامه‌ای به رئیس جمهور، این گلایه را مورد اشاره قرار داده و عنوان داشته که وزارت بهداشت نسبت به ارتقای شبکه بهداشتی درمانی کشور، بی اعتنا بوده و برنامه‌ای ضعیف به نام سلامت خانواده و نظام ارجاع را در پیش گرفته است.

در بخش دیگری از نامه مرندی به رئیس جمهور، آمده است: برنامه سلامت خانواده جزئی بسیار کوچک از برنامه‌های وسیع و جامع تأمین، حفظ و ارتقای سلامت آحاد جامعه در قالب شبکه بهداشتی درمانی کشور است.

رئیس فرهنگستان علوم پزشکی ایران تاکید کرد: عدم توجه به راهکارهای اصلاحی و اساسی که همه آنها در سیاست‌های کلی سلامت، ابلاغی رهبری در سال ۱۳۹۳ آمده است؛ باعث ناکارآیی نظام سلامت و خدای نکرده تلقی ناکارآمد بودن دولت خواهد بود.

برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع، در حالی مورد توجه وزارت بهداشت در دولت سیزدهم قرار گرفته که پیش از این و در دهه هشتاد، برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع در کشور کلید خورد که البته این برنامه هم با مشکلات زیادی همراه بوده است؛ به طوری که بعد از گذشت سالهاسال‌های زیادی از اجرای آزمایشی این طرح در دو نقطه کشور؛ آن طور که باید و شاید به سرانجام مطلوب نرسید.

اما آنچه مسلم است، اینکه برای اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع؛ همانند برنامه پزشک خانواده و نظام ارجاع که تقریباً یکسان هستند. بنابراین، چه ضرورتی دارد که دست به برنامه‌های تکراری و هزینه بر بزنیم و سرانجام در نقطه شروع برنامه ایستاده باشیم.

اهدافی که وزارت بهداشت در دولت سیزدهم برای اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع دنبال می‌کند، همان پزشک خانواده با یک اسم مشابه است!

حسین فرشیدی معاون بهداشت وزارت بهداشت، از اجرای برنامه سلامت خانواده و نظام ارجاع به عنوان گامی جدید از سوی شبکه بهداشت و درمان کشور برای تأمین امنیت سلامت، عادلانه تر شدن و پوشش همگانی سلامت یاد کرد و گفت: اجرای برنامه ملی سلامت خانواده در فازهای مختلفی اجرایی شد و هفته سلامت امسال، فرصت مناسبی برای آشنایی مردم و مسئولان با اهداف، اقدامات و چشم انداز این برنامه بعد از گذشت یک‌سال و برنامه‌های آتی است.

منبع: خبرگزاری مهر